ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΔΟΚΙΜΙΟ [1] ΜΕ ΘΕΜΑ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ

ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΕΣ ΠΟΥ ΜΕΤΑ ΕΓΙΝΑΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ

ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΑΡΙΣΤΕΡΟΙ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΠΑΛΙ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ

ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΚΑΠΟΙΟΙ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ ΕΓΙΝΑΝ ΑΡΙΣΤΕΡΟΙ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΕΣ

ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΕΥΡΩ-ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΕΣ,

ΕΝΩ ΚΑΠΟΙΟΙ ΑΛΛΟΙ ΕΜΕΙΝΑΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ

«Η πάλη κατά του κεφαλαίου» ξεκίνησε στην Ελλάδα στα τέλη του 19ου αιώνα από αστούς διανοούμενους όπως ο Πλάτων Δρακούλης (περιοδικό «Άρδην» 1885) που είχαν έλθει σε επαφή με τους Ευρωπαίους σοσιαλιστές· μόνο που δεν είχαν καμιά απήχηση στους αγρότες και τους εργάτες στους οποίους απευθύνονταν. Το ίδιο συνέβη και όταν ο Σταύρος Καλλέργης (εφημερίδα «Σοσιαλιστής») θέλησε να δώσει  προλεταριακό χρώμα στις εργατικές κινητοποιήσεις της πρωτομαγιάς του 1894

Το 1910 /1911  εμφανίζεται η δεύτερη γενιά σοσιαλιστών.

Κάποιοι με πυρήνα τον Αλέξανδρο Παπαναστασίου ίδρυσαν την Κοινωνιολογική Εταιρεία αρχικά και αμέσως μετά το Λαϊκό κόμμα. Υπόσχονταν αναμόρφωση της οικονομίας σύμφωνα με το Μαρξιστικό μοντέλο και σοσιαλισμό, πράγματα που δεν πίστευαν ούτε οι ίδιοι, γιατί στην βουλή στήριξαν αμέσως Βενιζέλο και Φιλελευθέρους!

Άλλοι μαζί με τον Νικόλαο Γιαννιό ίδρυσαν το Σοσιαλιστικό Κέντρο. Αυτοί ήταν Αυθεντικότεροι γιατί ήταν σταθερά προσανατολισμένοι στις αρχές της Σοσιαλιστικής Διεθνούς για κατάκτηση της εξουσίας και μετατροπή του κεφαλαιοκρατικού οικονομικοκοινωνικού μοντέλου σε σοσιαλιστικό με την προσέλκυση των εργατών ως δύναμη κρούσης στον αγώνα.

Με την απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης το 1912 οι σοσιαλιστές ήρθαν σε επαφή με την Φεντερασιόν, εργατική πολυεθνική οργάνωση που είχε ιδρυθεί το 1909 από τον Μαρξιστή Αβραάμ Μπεναρόγια, Εβραίο εκ Βουλγαρίας [2]. Ο Μπεναρόγια πρωτοστάστησε το 1918 στην ίδρυση της Γενικής Συνομοσπονδίας Εργατών Ελλάδας και του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος Ελλάδας. Άλλωστε η επικράτηση των Μπολσεβίκων στην Ρωσία είχε αλλάξει το κλίμα.

Το ως άνω Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα Ελλάδας (ΣΕΚΕ) - χωρίς να αποκηρύσσει ακόμη την κοινοβουλευτική δημοκρατία - έθεσε στην ιδρυτική του διακήρυξη ως στόχο να επιβάλει την εξουσία του προλεταριάτου με συγκεκριμένα μέτρα όπως φορολογία στα κεφάλαια, εθνικοποιήσεις ιδιοκτησιών και παραχώρησή τους στις λαϊκές κοινότητες, εθνικοποιήσεις συγκοινωνιών, Τραπεζών, μεταλλείων και συμμετοχή των εργατών στην διοίκηση. Το 1920 το κόμμα μετονομάστηκε σε Σοσιαλιστικό Εργατικό Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας (ΣΕΚΚΕ) και το 1924 σε Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας ΚΚΕ, οπότε υιοθέτησε απροκάλυπτα την αρχή της δικτατορίας του προλεταριάτου και του διεθνισμού.

Το ΚΚΕ αποκήρυξε την Μικρασιατική εκστρατεία ως πόλεμο ξενοκίνητο και ιμπεριαλιστικό και οι κομμουνιστές επιδόθηκαν σε αντιπολεμική προπαγάνδα με πράκτορες σε όλες τις μονάδες του μετώπου όπου μοίραζαν έντυπο υλικό με κεντρικό σύνθημα «Φύγε». Με την έλευση των προσφύγων το ΚΚΕ δεν ωφελήθηκε πολιτικά, μόνο αργότερα Μικρασιάτες πρόσφυγες, όταν απογοητεύτηκαν από τον Βενιζέλο στο θέμα των προσφυγικών αποζημιώσεων, στράφηκαν στο ΚΚΕ, αλλά όχι μαζικά. Εν τω μεταξύ οι κομμουνιστές κλιμάκωναν διαρκώς την ταξική πάλη με απεργίες και διαδηλώσεις. Ο Βενιζέλος ο οποίος είδε στις συνδικαλιστικές κινητοποιήσεις την πρόθεση για κοινωνική ανατροπή, ψήφισε τον Ιούλιο του 1929 το «ιδιώνυμο», αντικομμουνιστικό νόμο που ποινικοποιούσε την πολιτική προπαγάνδα.

 Ήταν το πρώτο νομοθετικό μέτρο ανάχωμα του αστικού συστήματος κατά του Κ.Κ.Ε.

Στην κατοχή το ΚΚΕ, συνδεδεμένο πολιτικά με την Σοβιετική Ένωση, μπήκε στην αντίσταση όταν διερράγη η συμμαχία Στάλιν-Χίτλερ. Η συμμετοχή των κομμουνιστών στην Αντίσταση ήταν σημαντική αλλά όχι αυθόρμητα πατριωτική, καθώς εξυπηρετούσαν δύο σχέδια. Πρώτον, να  κρατούν απασχολημένα τα Γερμανικά στρατεύματα στην Ελλάδα για να μη μετακινηθούν στο Ρωσικό μέτωπο. Δεύτερον, να εξοπλιστούν και να δικτυωθούν για να πάρουν την εξουσία στην μεταπολεμική Ελλάδα. Για τον δεύτερο σκοπό τους από το 1943 έθεσαν σε εφαρμογή την αποδυνάμωση των άλλων αντιστασιακών οργανώσεων με κορυφαία πράξη την εκτέλεση από τον ΕΛΑΣ του συνταγματάρχη Δημήτρη Ψαρρού, συνιδρυτού της ΕΚΚΑ. Τον ίδιο σκοπό εξυπηρετούσε η οργάνωση του λεγόμενου Κράτους του Βουνού και η Κυβέρνηση του Βουνού κατά τα σοβιετικά πρότυπα. Αλλά όταν μετά την απελευθέρωση είδαν ότι το σχέδιο δεν τους βγαίνει πολιτικά, ξεκίνησαν ένοπλο αγώνα προκαλώντας ένα αιματηρότατο εμφύλιο πόλεμο που τελείωσε το 1949 και άφησε αυτούς βαριά ηττημένους και διασπασμένους και την χώρα ρημαγμένη.

Στα χρόνια που ακολούθησαν, όχι πλέον ως κομμουνιστές αλλά ως αριστεροί, στα πλαίσια του αστικού καθεστώτος είχαν εκπροσώπηση στην βουλή με δικό τους κόμμα, την ΕΔΑ, συμμετοχή στην αυτοδιοίκηση και απολάμβαναν εν πολλοίς πολιτικά, κοινωνικά και ατομικά δικαιώματα. Στην δικτατορία ταλαιπωρήθηκαν πολύ για την ιδεολογία τους κυρίως. Στον αντιδικτατορικό αγώνα συμμετείχαν, αλλά ούτε λιγότερο ούτε περισσότερο από άλλους. Πάντως στην μεταπολίτευση ήταν οι πιο κερδισμένοι. Αμέσως αναγνωρίστηκε το ΚΚΕ από τον Κ.Καραμανλή και τιμήθηκε το ΚΚΕ Εσωτερικού. Αργότερα ο Α.Παπανδρέου δια νόμου αναγνώρισε την εθνική αντίσταση του ΚΚΕ. Επίσης δια νόμου απενοχοποίησε τον ένοπλο αγώνα των κομμουνιστικών ομάδων ονομάζοντάς τον εμφύλιο πόλεμο. Η προπαγάνδα των κρατικών μέσων ενημέρωσης και των κρατικών σκηνών περιέβαλε τους αριστερούς με το φωτοστέφανο των ιδεαλιστών, ενώ το αστικό κράτος τούς ευνοούσε για να πάρουν θέσεις στα Πανεπιστήμια, στην Δικαιοσύνη, στην διοίκηση, στον Πολιτισμό και  στα ΜΜΕ.

Αυτό σημαίνει ότι οι αριστεροί έγιναν συστημικοί;  Όχι. Χρησιμοποίησαν τις θέσεις του για να στήσουν τον μύθο του «ηθικού πλεονεκτήματος της αριστεράς» με απώτερο σκοπό να αποκτήσουν τα αριστερά κόμματα λαϊκή βάση και εν ευθέτω χρόνω την εξουσία. Μόνο που για πολλά χρόνια όλα μαζί τα κομμουνιστικά κόμματα δεν έπιαναν πάνω από το 10% στις εκλογές [3].

Μέχρι που ένα κόμμα απολειφάδι του παλιού ΚΚΕ εσωτερικού - ένα συνονθύλευμα από δυσαρεστημένους του ΚΚΕ, απομεινάρια του ΚΚΕ εσωτερικού, διαφοροποιημένους του ΠΑΣΟΚ, τυχοδιώκτες, καθηγητές πανεπιστημίων, συνδικαλιστές, ριζοσπάστες και αναρχικούς - οπορτουνιστικά άρπαξε την ευκαιρία της οικονομικής κρίσης · ξαμόλησαν τους αναρχικούς για να κάψουν, τους τραμπούκους για να απειλήσουν και να δείρουν, τα παπαγαλάκια για να εξευτελίσουν, να εκβιάσουν και να προπαγανδίσουν, τους καθηγηταράδες για να μοιράζουν ψευδεπίγραφες λύσεις, τους τραγουδιστάδες για να κηρύξουν την επανάσταση με συναυλίες στις πλατείες. Και ο αρχηγός τους στα κανάλια και στην βουλή λάβρος, υβριστής, ψεύτης, αδιάλλακτος και προκλητικός. Τελικά τον Ιανουάριο του 2015 έγιναν πρόωρες εκλογές και με σχετική μόνο πλειοψηφία το αριστερό συνονθύλευμα ελέω της ενισχυμένης αναλογικής και της συνεργασίας με τους ακροδεξιούς σχημάτισε κυβέρνηση· και θα είχε πάρει και την εξουσία με το αντισυνταγματικό δημοψήφισμα του Ιουλίου 2015, αν τελευταία στιγμή δεν είχαν φοβηθεί.

Τέσσερα χρόνια μετά αφού αύξησαν το χρέος και σαμποτάρισαν την ανάπτυξη, αφού εξόντωσαν την μεσαία τάξη, αφού υπονόμευσαν τα εθνικά συμφέροντα, αφού διέλυσαν την παιδεία, αφού διόγκωσαν το μεταναστευτικό και την εγκληματικότητα, για να μη βουλιάξουν εκλογικά, αλλάζουν ταυτότητα και  αυτοπροσδιορίζονται ως Ευρω-Σοσιαλιστές!

Και το παραδοσιακό ΚΚΕ τόσα χρόνια τι έκανε; Κατήγγειλε «δυναμικά», τόσο ώστε να μένει σταθερό το μονοψήφιο ποσοστό του και ο αριθμός των συνδικαλιστών του. Τέλος.

---

    [1] ΥΠΕΝΘΥΜΙΣΗ : Ο ΔΟΚΙΜΙΟΓΡΑΦΟΣ  ΔΕΝ ΟΦΕΙΛΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΟΣ, ΑΛΛΑ, ΩΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ, ΟΦΕΙΛΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΙΛΙΚΡΙΝΗΣ. ΓΡΑΦΕΙ ΒΑΣΙΣΜΕΝΟΣ ΣΤΙΣ ΓΝΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΤΟΥ  ΜΕ ΣΚΟΠΟ ΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΕΙ.

[2]  Σεπτέμβριος 1912 στην Δ.Ε.Θ. Ο ΤΣΙΠΡΑΣ σε ομιλία του προς οπαδούς του αισθάνθηκε την ανάγκη να αναφερθεί στις ρίζες τους, την Φεντερασιόν και τον Αβραάμ Μπεναρόγια.

[3] Δεν συμπεριλαμβάνεται το ΠΑΣΟΚ.  Διότι το ΠΑΣΟΚ ήταν και πολιτεύτηκε ως ευρωσοσιαλιστικό κόμμα και ως αστικό διότι  ευνόησε και κυρίως διεύρυνε την μεσαία τάξη που αποτέλεσε και αποτελεί την εκλογική του βάση.