Τα λόγια μου είναι εν πολλοίς λόγια του Θουκυδίδη (Α΄69, 70)

 Ζέττη Βαρδάκη

Προς τους παρευρισκομένους  ξένους

θέλω να ξεκαθαρίσω ότι δεν  τους βλέπω και δεν τους αναγνωρίζω ως δικαστές. Ας κάνουν καλλίτερα την αυτοκριτική τους.

Προς τους Έλληνες παρευρισκομένους προέδρους, υπουργούς, βουλευτές και λοιπούς πολιτικούς εκδρομείς

 θέλω να ξεκαθαρίσω ότι ο λόγος που θα τους απευθύνω δεν ενέχει παρατηρήσεις αλλά κατηγορίες. Διότι παρατηρήσεις διατυπώνει κανείς κατά φίλων που υπέπεσαν σε σφάλματα, ενώ κατηγορίες απευθύνει κατά εχθρών που τον αδίκησαν.

Το κατηγορητήριο: 

Πώς φανταστήκατε ότι θα μπορούσατε εσείς να νικήσετε την μάχη της Ελλάδας ; Οι νικητές είναι νεωτεριστές, ικανοί να συλλαμβάνουν νέα σχέδια και μόλις τα αποφασίσουν να τα θέτουν σε εφαρμογή. Ενώ εσείς είσασταν υπερφίαλοι κυβερνοσκόποι και γίνατε ανίκανοι κυβερνολάγνοι. 

Οι νικητές τολμούν και διακινδυνεύουν και διατηρούν την αισιοδοξία τους εν μέσω των κινδύνων. Η ιδική σας ιδιοσυγκρασία αντιθέτως σάς κάνει να αμφιταλαντεύεστε να δυσπιστείτε, να φοβάστε και να υποχωρείτε.

 Οι νικητές είναι ακαταπόνητοι και δραστήριοι, εσείς είσθε αναβλητικοί. Θεωρούν ευλογία την επιχειρηματικότητα, την πολυπραγμοσύνη, την εξωστρέφεια, την παραγωγή πλούτου, ενώ εσείς τα μισείτε και τα ζηλεύετε.

Οι νικητές όταν πετύχουν μια νίκη, την εκμεταλλεύονται, και όταν νικηθούν, υποχωρούν όσον το δυνατόν λιγότερο. Δεν υπολογίζουν την σωματική κακουχία όταν πρόκειται για το καλό της πατρίδας και αφιερώνουν κάθε ικμάδα του μυαλό τους στον λαό που τους ανέδειξε. Αν δεν πετύχουν όσα σχεδίασαν, θεωρούν ότι έχασαν κάτι δικό τους και με νέες προσπάθειες προσπαθούν να αναπληρώνουν το έλλειμμα. Αν πάλι το σχέδιό τους στεφθεί από επιτυχία, θεωρούν το κατόρθωμά τους μικρό σε σύγκριση με αυτό που υπολείπεται ακόμη να κάνουν.

Είναι γρήγοροι, αποφασιστικοί, νεωτεριστές, αγωνιστικοί, ανταγωνιστικοί. Δεν τους νοιάζει που ζούνε μέσα στον μόχθο και τον κίνδυνο, αρκεί να επιτευχθεί ο σκοπός για τον οποίο αγωνίζονται. Απολαμβάνουν ελάχιστα τα υπάρχοντα, διότι διαρκώς επιζητούν τα καλύτερα. Η εκτέλεση του καθήκοντος και η δράση αποτελεί γι' αυτούς γιορτή, ενώ αντιθέτως θεωρούν την ησυχία και την  απραξία αρρώστια.

Όσοι από τη φύση τους είναι νικητές, κυνηγώντας τον ένα στόχο μετά τον άλλο, δεν μένουν ποτέ σε ησυχία και δεν αφήνουν και τους άλλους ήσυχους να νομίζουν ότι τέλειωσαν μαζί τους. Εσείς αφήνετε τους άλλους να σας τελειώσουν και μαζί να τελειώσουν και όλους εμάς.

Εύχομαι ολόψυχα αυτό το κατηγορητήριο να γίνει ο χειρότερος εφιάλτης σας, εύχομαι να σας ξυπνήσει μνήμες του 1922· κι εκείνοι οι έξι ανίκανοι ήταν, αλλά τουφεκίστηκαν σαν προδότες.