«Η συνείδηση της κοινωνίας νοσεί»

Κάποτε συγγραφείς, καλλιτέχνες, διανοούμενοι, φιλόσοφοι, ποιητές, επιστήμονες λειτουργούσαν σαν καμπανοκρούστες στις συνειδήσεις των ανθρώπων για να τους ξυπνήσουν από τον λήθαργο, τους δάνειζαν τα μάτια της ψυχής τους για να ατενίσουν καθαρά τον κόσμο, αμφισβητούσαν, διαμόρφωναν ρεύματα, περνούσαν μηνύματα, άλλαζαν την πορεία της ζωής.

            Τώρα ποιοι διαμορφώνουν συνειδήσεις; Τηλεοπτικές περσόνες των Μέσων Μαζικής Εμπλοκής, οικονομικής και κομματικής, και εγκάθετοι διαχειριστές ιστοσελίδων και λογαριασμών στα κοινωνικά δίκτυα, αυτάρεσκοι αγράμματοι ξερόλες που εξαπολύουν κοινοτυπίες, ιδεολογήματα, ψευτοσκεπτικισμό, ακρότητες, γελοιότητες, ερωτισμό χωρίς έρωτα, ανθρωπισμό με ψεύτικα δάκρυα, αμφισβήτηση του καναπέ και ηρωοποίηση του κακού. Και μέσα στον συρφετό πρώτοι και χειρότεροι βουλευτές κλόουν, υπουργοί μαριονέττες, πρωθυπουργοί χωρίς όραμα, γνώση και ηθική, καραγκιόζηδες και ντενεκέδες που εσύ ο αφελής και μοιραίος χειροκρότησες με μανία.

Έτσι γίνεται χρόνια τώρα κι εσύ καημένε τώρα διαπιστώνεις ότι η συνείδηση της κοινωνίας σου νοσεί, ότι ο ατομισμός, ο ωφελιμισμός, η εκμετάλλευση, η προδοσία, η απιστία, η απάτη και η βία απροσχημάτιστα και ανενδοίαστα κατακλύζουν τη ζωή σου κι αναρωτιέσαι πώς και πότε έγινε αυτή η εκτροπή. «Ανεπαισθήτως» θα σου απαντούσε ο ποιητής, αν είχε μείνει κανένας ποιητής.