Με αφετηρία τα Πολιτικά του Αριστοτέλη

σχολιάζουμε την συγκαιρική πραγματικότητα.

Ο Αριστοτέλης διευκρινίζει ότι αυτό που λέμε κράτος είναι το σύνολο των πολιτών που έχουν κατανείμει την εξουσία και έχουν οργανώσει το πολιτικό και το οικονομικό τους σύστημα. Από τον ρόλο που έχουν αναλάβει οι πολίτες μέσα στο κράτος τους προκύπτει και η φύση του πολιτεύματος και τα χαρακτηριστικά της χώρας. Έτσι όταν οι πολίτες είναι ενεργοί, ενάρετοι και άξιοι, πολίτευμά τους είναι η δημοκρατία και η χώρα τους έχει αυτάρκεια, δηλαδή οικονομική ευμάρεια, ανάπτυξη, στρατιωτική ισχύ, χρηστή διοίκηση και δικαιοσύνη, με λίγα λόγια αυτοδυναμία και ανεξαρτησία σε όλους τους τομείς, είναι μια χώρα στην οποία αξίζει να ζεις.

Άρα, όταν σήμερα οι πολίτες στην μεγάλη τους πλειοψηφία είναι πλημμελώς πληροφορημένοι και χειραγωγούμενοι, ματαιόδοξοι, ημιμαθείς, διαρκώς πολιτικολογούντες χωρίς πολιτική συνείδηση, ατομιστές και αιθεροβάμονες που αρνούνται να δουν ότι τα πράγματα χωρίς κόπο και προσπάθεια εκ μέρους τους θα ακολουθήσουν την λογική των αριθμών και όχι τις προσδοκίες τους, ευλόγως το πολίτευμα  είναι διεφθαρμένη μαζοκρατία, όπου την εξουσία - με την πλήρη στήριξη των ως άνω πολιτών -  την νέμονται αφιλοσόφητοι και ανιστόρητοι, ανερμάτιστοι, ψεύτες, λαϊκιστές, αλαζόνες, μισαλλόδοξοι, δογματικοί, καθεστωτικοί και επικίνδυνα ανίκανοι πολιτικοί και αναποδράστως η χώρα θα παραμένει εξαρτημένη και ταπεινωμένη, μια χώρα στην οποία λυπάσαι που ζεις.